Doodzieke Kosten - Amber

Gebrek aan kennis vrouwengezondheid kost de maatschappij miljarden

In opdracht van stichting Voices for Women, heeft documentairemaker Wilke Geurds vanuit heel Nederland 12 vrouwen geïnterviewd over hun jarenlange zoektochten ten gevolge van onverklaarbare gezondheidsklachten. Oorzaak? Er is nog steeds sprake van een groot medisch kennishiaat omdat onderzoek met name op de man heeft plaatsgevonden. Veel vrouwen met onverklaarde gezondheidsklachten voelen zich niet serieus genomen en lijden daaronder. Het gebrek aan kennis van het vrouwenlichaam veroorzaakt niet alleen veel leed maar kost de maatschappij ook heel veel geld.

Een van deze vele vrouwen is Amber. Amber is 46 en woont in een afgelegen dorpje. Ze is chronisch ziek. Ruim 2 handen vol zijn er bij haar aan diagnoses vastgesteld, onder andere fibromyalgie (spierreuma), LongCOVID, Addison en Hashimoto (auto-immuunziekte van de schildklier). Door al haar aandoeningen leeft ze met veel pijn en ernstige vermoeidheid. Vanaf haar 14e had ze veel (buik)pijn door endometriose, een aandoening waarbij weefsel dat lijkt op het baarmoederslijmvlies buiten de baarmoeder wordt aangetroffen, waar het een chronische ontstekingsreactie veroorzaakt die kan resulteren in littekenweefsel 

Vanaf haar 35ste werden de klachten steeds meer en erger en verloor ze uiteindelijk haar baan omdat ze zich te vaak ziek moest melden. Amber belande uiteindelijk in de ziektewet. Ze wist toen nog niet wat er met haar aan de hand was. De artsen konden nooit wat vindenSinds haar eerste diagnose, die jaren op zich heeft laten wachten, kwamen er steeds meer dingen naar voren. Klachten en pijn namen ook steeds meer toe en na drie jaren werd ze helemaal afgekeurd. 

Op de vraag hoe haar leven er op dit moment uitziet, antwoordt Amber meteen: ‘heel saai’. Haar sociale leven en contacten zijn minimaal, wat ze erg jammer en frustrerend vindt. Haar hoofd wil wel, maar haar lichaam niet. Ze loopt steeds moeilijker en slikt ongeveer 16 pillen op een dag, waarvan 6 om een ernstige crisis te vermijden.  

De sociale impact van haar gezondheid en haar ernstige vermoeidheid, onder andere door Long-COVID, is het allergroots voor haar zelf, maar ook voor haar omgeving. Om niet helemaal geïsoleerd te raken, gaat ze wel zoveel mogelijk naar verjaardagen en/of feestjes, maar blijft ze vaak korter en soms moet ze ook echt afzeggen, wat ze heel moeilijk vindt. 

Desondanks voelt ze dat ze steeds meer kwijt raakt, mede omdat mensen al vooraf snel oordelen en al niet meer uitnodigen: omdat ze al gauw denken ‘dat ze toch wel niet zal komen’. Amber vindt echter dat mensen dit vooral aan haarzelf over moeten laten en niet zo snel zouden moeten (voor)oordelen.  

Amber houdt erg van gezelligheid, is er graag voor een ander, straalt dit ook uit en is erg positief ingesteld, maar dit is voor haar moeilijk te accepteren.  

Financiële impact

Door het verlies van haar baan en de extra kosten voor haar gezondheid kan ze financieel haar hoofd maar net boven water houden. Daarbij heeft ze nog steeds niet alle diagnoses. Gevraagd naar een inschatting van de totale financiële impact voor haar, stelt Amber duidelijk, dat sommige dingen niet in getallen zijn uit te drukken. Dingen als vakanties die ze niet meer kan doen, de impact voor haar partner, maken dat de schade niet alleen financiele grote  gevolgen heeft. Amber heeft niet alleen geen inkomsten meer uit werk, ze ziet zeer regelmatig hulpverleners, zoals een fysiotherapeut en artsen, wat ook de gemeenschap erg veel geld kost.  

In de toekomst had Amber heel graag een eigen bedrijfje gehad, een atelier of een heerlijke knusse woonwinkel, waar ze haar passie in kwijt kon, maar dat zit er voor haar helaas niet meer in. Er komen soms elke week wel weer nieuwe klachten bij en daarom focust ze zich liever op wat er nog wel kan en gaat. 

Boodschap van Amber

Als ze iets zou willen veranderen aan het hele systeem, is het meer tijd hebben voor het luisteren naar de patient, dat wil zeggen: de mens achter de patient. Amber erkent, dat de zorg ook tegen veel dingen aanloopt maar dat soms iets meer tijd voor en goed luisteren naar een patiënt echt belangrijker is om verder te komen. Door tijdgebrek wordt er vaak niet goed geluisterd, terwijl je uit het verhaal van een patiënt, de mens,  vaak al zoveel dingen kunt halen. 10 minuten in de spreekkamer dan kan je sommige mensen echt niet helpen, dat is  echt te weinig om tot de kern door te dringen.   

Ook heeft Amber liever dat de artsen eerlijk zeggen ‘ik weet het echt niet’, dan dat ze haar van het kastje naar de muur sturen.  

Tips van Amber:

Deze blog is geschreven door Renée Iseli. Renée is vrijwilliger bij onze stichting en is een van de vele vrouwen met onverklaarde gezondheidsklachten. Ze is slechthorend en schrijft hierover op haar FB-pagina en in de bijbehorende groep.

Het gebrek aan kennis van het vrouwenlichaam kost de maatschappij jaarlijks €750 miljard
Meer aandacht voor de vrouwengezondheid in NL kan de samenleving €7,6 miljard per jaar opleveren
Adequate diagnose en behandeling van gezondheidsproblemen bij vrouwen kan 1 biljoen dollar wereldwijd opleveren vanaf 2040
Endometriose: kost NL €19,2 miljard aan zorg per jaar
De gemiddelde diagnosetijd van endometriose is 7-10 jaar
Endometriose: kost NL €1,1 - €3,4 miljard aan verzuim per jaar uit arbeid
Endometriose: kost NL €19,2 miljard aan zorg per jaar
Van elke geïnvesteerde dollar in de gezondheidszorg voor vrouwen een economische groei van ongeveer 3 dollar wereldwijd wordt verwacht
Hart- en vaatziekten bij vrouwen: €126 miljoen productiviteitsverlies per jaar in NL door verzuim
Hart- en vaatziekten: kost NL €490 miljoen aan zorg per jaar
Vrouwen krijgen twee keer zo vaak de diagnose depressie dan mannen
Angst en depressie bij vrouwen: kost NL jaarlijks €838 miljoen aan zorg
Angst en depressie bij vrouwen: kost NL €1.9 miljard euro aan verzuim per jaar
Van alle patiënten met onverklaarde gezondheidsklachten is 80% vrouw
Vrouwen met endometriose verzuimen in NL gemiddeld 40 dagen per jaar van school of werk
De overgang: 39.2% van de vrouwen in NL verzuimt door de overgang
De overgang: kost NL €10.9 miljoen aan zorg per jaar
De overgang: kost NL €6 miljard per jaar aan verzuim uit arbeid
Long-COVID: kost NL ruim €8 miljard per jaar. Van alle patiënten is twee derde vrouw
Het kan 7 tot 12 jaar duren voordat de juiste diagnose voor endometriose, pmdd of hevig menstrueel bloedverlies word gesteld
Van alle patiënten met auto-immuunaandoeningen is 75% vrouw
Multiple sclerose komt 2 tot 3 keer vaker voor bij vrouwen en kost NL €135 miljoen aan medicatie
Bij het Ehlers-Danlos-syndroom (EDS) duurt het gemiddeld 10 tot 20 jaar voordat een vrouw de juiste diagnose krijgt na het ontstaan van symptomen
Migraine kost NL jaarlijks €2,3 tot €4,2 miljard en treft vrouwen drie keer vaker dan mannen
Slaapapneu uit zich anders bij vrouwen: Misdiagnoses en te late diagnoses kosten NL naar schatting jaarlijks €1,5 miljard

Bronnen: