Ze heeft onder andere endometriose, waarvoor binnenkort haar 8e operatie volgt, bekkeninstabiliteit, hernia, reuma, fybromyalgie (spierreuma), hernia, ME, alopecia (haaruitval), gastroparese met sondevoeding, vitiligo, migraine met aura, zenuwpijn, spasticiteit, osteoperose, voedsel- en aanrakingsallergien, darmproblemen, lupus, ziekte van Crohn, veel te veel om op te noemen en toe te lichten.  

Ze heeft longproblemen door COVID, door de jaren heen meerdere TIA’s en meerdere hartstilstanden gehad en het is de vraag of dit alles is. De hoofdaandoening is EDS, met een heleboel sub-klachten. Alles begon toen ze werd geboren met scheve voeten, en als kind had ze al klachten, maar echt erg werden die bij haar eerste zwangerschap in 2009. Nancy kreeg meerdere miskramen en drie doodgeboren kinderen. Vanaf 2009 zorgen haar zwangerschapshormonen voor veel klachten, zoals rug- en bekkenproblemen. Bij haar laatst doodgeboren zoon ging het goed mis, wat medisch te laat werd onderkend en de ellende bleef daarna. Haar klachten werden afgedaan als ‘psychisch’, omdat ze haar kinderen was verloren en ze werd niet serieus genomen, van het kastje naar de muur gestuurd. Een neuroloog stuurde zelfs de kinderbescherming op haar af, omdat ze volgens haar ‹het bestaan van haar kinderen ontkende›. De kinderbescherming was bij haar thuis, heeft excuses gemaakt, maar ondertussen gebeurde dit wel.  

De reden dat Nancy haar zwangerschappen niet uit kon dragen, was dat haar bindweefsel te zwak was. Bij de artsen en gynaecoloog gingen zelfs na 11 miskramen geen alarmbellen rinkelen en had Nancy ‘dikke, vette pech’. Pas in 2018 kwamen ze er achter, dat Nancy EDS had toen ze terecht kwam bij een reumatoloog die verder ging kijken en genetisch onderzoek liet doen. Dit was al in 2011 gedaan maar toen stond EDS nog niet bekend als aandoening in het DNA. De diagnose was een opluchting, maar maakte Nancy ook kwaad: er was haar veel ellende bespaard gebleven, als er vanaf haar geboorte al serieus was gekeken naar haar klachten.  

Door een hersenbloeding zit Nancy in een rolstoel, haar evenwicht is niet meer goed en de linkerkant van haar lichaam werkt minder goed. Ook moest ze stoppen met haar favoriete sporten, die ze al vanaf haar 4e beoefende. Daarop is ze met haar man gaan rolstoeldansen, waarmee ze zelfs meerdere Nederlandse titels hebben behaald. Met het dansen vergeet ze alles.  

Na de Coronaperiode werd Nancy terminaal ziek door o.a darmfalen en werd ze medisch opgegeven. Zowel Nancy als haar man raakten in een depressie. Nancy’s maag kan het voedsel niet goed aan de darm doorgeven, waardoor het voedsel te lang in de maag blijft. Nancy leeft daardoor sinds 2 jaar zonder vast voedsel. De hongerfunctie is bij haar uitgeschakeld en ze krijgt sondevoeding. Ook haar medicijnen krijgt ze via de sonde. Het afgelopen jaar is ze 156 keer met alle klachten in het ziekenhuis geweest, in 2022 zelfs 200 keer. Nancy vertelt, dat ze de afgelopen 2 jaar voor alleen haar sonde al 23 keer is geopereerd. In het ziekenhuis is ze inmiddels ‘kind aan huis’ geworden en bekend.